Het leven zoals het is: Zweetpollekes
Het leven zoals het is, de verhuis,.. Als ik denk aan een Amerika-update schrijven voor jullie, dan is er maar één woord waar ik aan kan denken en dat is ‘zweetpollekes’. Ik krijg het namelijk nogal warm wanneer ik aan de verhuis denk. Aan alles en iedereen missen, aan afscheid nemen en aan deze nieuwe start. Husband heeft er op drie weken tijd voor gezorgd dat we een gezellig huis hebben om in toe te komen, dat deed hij geweldig. Elk gezinslid heeft een bed, er is een tafel, een zetel, gestreken gordijnen, wifi en wat borden en bestek. Met die opsomming zullen we er veruit wel zijn dus er zal nog wat geshopt en ingericht moeten worden, maar de basics zijn er. Daar kunnen we wel even mee verder.
Ons huis 
Sfeertje van de buurt
Verder hebben we een school voor Julien gevonden, met een groot sportplein en organic food. Schijnt belangrijk te zijn in de US. Julien mag er elke ochtend samen met zijn vriendjes ontbijten – al denk ik dat een boke choco niet meteen op het menu zal staan, zal ie even over balen – en tot nu toe is me nog niet gevraagd om lid van de school board te worden of cupcakes voor de hele school te bakken, dus so far so good. Disclaimer: Ik baseer me op mijn beeld van ons nieuwe leven volledig op desperate housewives. Of dat slim is, laat ik in het midden.
Lily heeft een crèche waar ze een paar dagen per week naartoe gaat, met een gigantische speelruimte die volledig uit matten en zacht speelgoed bestaat. Kan ze lekker in losgaan dus. Ik hoop dat ons roodharig gevaarte het er snel gewoon zal zijn en ze het haar daar niet kwalijk nemen dat ze professioneel tuttensteler is. Ieder zijn job, hé.
Bon, mijn twee meest waardevolle schatten op deze hele planeet moeten toevertrouwen aan instanties en mensen die ik van haar noch pluim ken, ik krijg er daadwerkelijk zweetpollekes van. En ik heb nooit zweetpollekes.
Julien lijkt er nochtans klaar voor te zijn. Enthousiast roept hij ‘kijk mama, een yellow auto’ als we onderweg zijn naar school en als hij iets kwijt is thuis, hoor ik hem ‘where are you, legoblokje?’ roepen, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het is een slim bazeke, ik heb zo’n sterk vermoeden dat hij nog het beste zijn plan gaat trekken van ons allemaal.
Maar mijn hartje is toch oh zo klein. De school en crèche hier loslaten, mijn werk voor een deel loslaten, alles in dozen steken,.. Het bezorgt me anxiety, een woord dat Amerikanen best veel gebruiken dus op dat vlak lijk ook ik toch al een beetje ingeburgerd te zijn.
Husband heeft bevestigd dat ze er niet allemaal in joggingkleren rondlopen en dat ik niet uit de toon ga vallen (of toch niet heel erg) met gewone kleren aan. Iedereen rijdt er bijzonder traag (gaat me problemen opleveren) en parkeren is een makkie. We hebben ook een nieuwe auto. Haar naam is Brenda. Ze is automatisch enal, moet ik nog even leren dus. Al moet ik eerst mijn rijbewijs opnieuw halen. Niet stresserend, hoor. Ik heb totaal geen trauma’s van mijn eerste rijexamen. Moet ik er lekker nog eentje gaan afleggen.
Zweetpollekes. Zweetpollekes, zeg ik u.
Kunnen we dan nu even doorspoelen naar januari 2022? Naar de periode NA de verhuis en alle rompslomp die daarbij komt kijken? Bedankt, merci.
Ah ja, we moeten nog een tweede auto kopen. Het wordt een jongen. Iemand naamsuggesties?
Liefs,
Laurence
Psst, meer inside information over ons leven zoals het is? Check dan mijn persoonlijke pagina of volg alles lekker mee via mijn Instagramkanaal @ascookedbyginger.
13 Comments
Durwael
Wat een verhaal😊ik ga jullie zeker volgen!!! Wat een avontuur,
!!! Gaat een hele verrijking zijn, heel veel succes met jullie verhuis!
Ik wens jullie alvast een hele toffe periode toe daar.
Veel liefs
Sabine😘
As Cooked By Ginger
Dankjewel Sabine! Dat het nu maar rap zover is, het is allemaal een beetje te spannend momenteel 🙂
Groetjes,
Laurence
Frances
Wat leuk geschreven, Laurence! En zo spannend! Ik wens jullie een vlotte verhuis toe! En een super fijne tijd in Amerika. Dat gaat zeker en vast goed meevallen en voor de kindjes… Die zijn zooooo veel flexibeler dan wij zelf kunnen inbeelden, komt helemaal goed!
As Cooked By Ginger
Zo lief, dankjewel! 🙂
Meliena Decuypere
Hey Laurence!
Ik verhuisde in 2015 naar de VS en had aanvankelijk ook heel veel schrik om dat rijexamen opnieuw te doen! Maar uiteindelijk besloot ik dat het genoeg was geweest en zette me er eindelijk aan. Het theoretisch is echt niet moeilijk, ik heb veel oefenexamens online gedaan en slaagde de eerste keer (in België moest ik het 3x opnieuw doen 🙈) Voor het praktisch ging ik aan de slag met de rijschool want ik had zelf geen auto, en na 2 lessen was ik klaar om het examen te doen 😊 De eigenaar van de rijschool kwam met me mee en die wist welke route ik zou moeten rijden, dus we konden al eens op voorhand oefenen. Bovendien kende hij ook de examinator en ze sloegen een gezellig babbeltje terwijl ik aan het rijden was 😅 Ik slaagde met glans voor mijn examen en dat was dat 😃 Ik kan het zeker aanbevelen om met een rijschool te werken, zij weten waar de examinators op letten, en kunnen meestal ook gemakkelijker een datum vastleggen waarop je je rijexamen kan doen 😊 Laat maar weten als je nog (algemene) Amerika-vragen hebt!
As Cooked By Ginger
Hoi!
Bedankt om je ervaring te delen 🙂 Heel fijn te horen dat het niet zo moeilijk is allemaal!
Groetjes,
Laurence
Lut jacobs
Jullie gaan samen genieten van dit avontuur.
Ben benieuwd om de verhalen van jou en mama te horen.
Ps. Oef geen jogging en weet tegen 12h aperitief tijd. Zolang je wil, maar vergeet de kids niet van de opvang en school te halen🤣🤣🤣suc6
ND
Als de vrouwelijke auto Brenda heet lijkt voor me de mannelijke auto logisch dat het Brandon wordt 😉 (90210)
As Cooked By Ginger
Hahaha, klinkt inderdaad goed! 😀
Axelle
Toi toi! XXX
As Cooked By Ginger
Dankjewel! 🙂
Serena Van Damme
Brenda & Dylan (also 90210 ;-)).
Veel succes in de States, het gaat ongetwijfeld een super avontuur worden! Ik kijk al uit naar de “toerkes USA winkel” 😉
As Cooked By Ginger
Haha Dylan, love it!
En dankjewel 🙂