Op restaurant: Le Clos des Récollets

Enkele weken geleden trokken de husband en ik naar Durbuy om er het hotel en restaurant ‘Le Clos des Récollets’ te gaan ontdekken. We maakten er meteen een leuk weekendje van, waar ik jullie volgende week alles over vertel. Maar eerst: onze hotel- en restaurantervaring. Joehoe!

Na even naar parking gezocht te hebben, wandelden we het hartje van Durbuy binnen. Een klein, gezellig centrum met heel veel lokale charme. Aangezien je er niet snel verloren loopt of lang naar iets moet zoeken, hadden we ons hotel al snel gevonden. Een klein, mooi en charmant hotelletje. Helemaal zoals het in Durbuy zou moeten zijn. De kamers zijn rustiek ingericht, verzorgd en proper. Deze stijl wordt in het restaurant doorgetrokken. Er is een uiterst gezellig terras aan het restaurant dat zich op een leuk binnenpleintje bevindt. Er is niet teveel passage tijdens je eten, dus je kan op je gemakje genieten van je lekker eten en een glaasje wijn.

En lekker eten, dat deden we! Op het eerste zicht leek het me een nogal klassiek menu, maar de uitvoering was verrassend en lekker. De gerechten waren frisser dan ik ze op voorhand had ingeschat, wat alleen maar positief is.

Wat aten wij? We gingen voor een vier gangen menu, voor de husband met aangepaste wijnen, voor mij (helaas) met bruiswater (nog 5 weken!).

Het begon al goed met de hapjes. We kregen drie hapjes samen geserveerd. Het eerste was een vissoepje, het tweede een mousse van vis met parmaham en tomaat en het derde (mijn favoriet) een choux gevuld met kaas. Ik dacht dat er gewoon Camembert of geitenkaas of iets in die aard zou inzitten, maar het was daadwerkelijk de vulling van een kaaskroket in een choux. Hmmm, mag ik er misschien nog eentje?

Als voorgerecht kregen we gemarineerde makreel met rode biet, room van mierikswortel en rode besjes, afgewerkt met een frambozenvinaigrette. Hé-le-maal mijn ding. Fris, een aangename mengeling van zuur, zout en zoet en origineel. De husband is geen fan van rode biet, maarrrrr, and I quote ‘Ik lust normaal echt geen rode biet, maar in dit gerecht is het echt heel lekker’. We gaan hem nog kunnen bekeren! #levederodebiet

Vervolgens gingen we over naar het tussengerecht. Asperges met een op vel gebakken stukje zeebaars in beurre blanc saus, afgewerkt met een tomatensalsa met walnoten en een kroketje van ei. Ik vind beurre blanc saus heel lekker, maar altijd veel te zwaar. Voor mij is een klein beetje van die saus genoeg, anders stopt het mijn honger, maar dat is iets erg persoonlijk. De husband heeft mijn saus er nog bij opgegeten, dus regels rond hoeveelheden beurre blanc zullen moeilijk vast te leggen zijn 😉 Maar echt een topgerechtje, dit. Lekker van smaak en mooi gepresenteerd.

Op naar het hoofdgerecht. Lamsfilet met kaviaar van aubergine, lente-groentjes en een sausje van tijm. Ik associeer lam voornamelijk met herfst en winter, maar het heeft wel goed gesmaakt. Zelfs al moesten ze dat van mij helemaal doorbakken. Ik heb gewoon niet naar het perfect gebakken stukje vlees van de husband gekeken en heerlijk genoten van dat van mij. De saus van tijm was ook lekker. De tijm smaakte niet té sterk door. De lentegroentjes waren erwtjes en krokant gebakken boontjes en er werd ook nog een klein stukje gratin bij geserveerd. Lekker!

Als dessert kregen we een sabayon van kriekenbier met ijs van de Tonkaboon, een crumble van pistache en kersen. Voor mij een heel stuk te zoet. Bereidingen met kersen smaken al snel naar snoep, vind ik, waardoor ik het té zoet vind, maar het was wel mooi geserveerd en heel mooi uitgevoerd. De husband vond het wel lekker.

Dan, iets erg belangrijk wat sommige restaurants vergeten, de zoetjes bij de koffie! Een mens heeft niet gastronomisch gegeten als er geen top-snoepertjes bij de koffie geserveerd worden. Ik kijk altijd uit naar het moment dat de koffie om de hoek komt: Wat serveren ze erbij? En hoe homemade is het? Ook bij Le Clos des Récollets hadden ze hun best gedaan. We kregen een huisgemaakt mokkaijsje, geserveerd in een klein horentje, een praline, een vanillecakeje en een neuzeke. Dit alles werd leuk op stokjes gepresenteerd.

Jawel, het diner was helemaal goedgekeurd. De wijnen waren (zegt husband) goed, fris en goed gepaard bij elk gerecht. De porties waren niet te groot, waardoor je achteraf ook niet met het ‘amai, ik kan niet meer’ gevoel zat en het eten was lekker.

• De minpuntjes? Voor het diner was voor mij het dessert een beetje te zoet en het brood dat we kregen was zo lekker, dus het was echt spijtig dat het nogal aangebrand was. Een smaak die je moeilijk uit je mond krijgt. Het ontbijt de day after was ook vrij sober, met enkel kaas en hesp als beleg, weinig fruit en weinig broodkeuze.
• De pluspuntjes? Het super gezellige terras in een mooie omgeving en de verzorgde kamers. Voor het diner was de bediening heel goed en vriendelijk en de frisheid van de gerechten en de porties waren heel goed. De hapjes, het voorgerecht en het tussengerecht waren echt toppers die lekker en mooi geserveerd waren.

Besluit over Le Clos des Récollets? Goedgekeurd, weer een leuke, culinaire ervaring rijker en zeker een aanrader voor wie beslist Durbuy een bezoekje te brengen.

Smakelijke groetjes,

Laurence