Op restaurant: Bouchon D’en Face tijdens Maastricht aan tafel
Ondertussen hebben jullie me wel al vaker horen spreken over ‘Maastricht aan tafel’. Het is een project voor het goede doel dat in Maastricht wordt georganiseerd. Er is een winter- en een zomereditie. Je kan tijdens deze periode (meestal een drietal weken) in verscheidene restaurants in de stad een menuutje nuttigen aan een vriendschappelijke prijs en een deeltje van de opbrengst gaat naar het goede doel. Welk goed doel? Dat is de stichting ‘Stille Armen Maastricht’. Deze organisatie geeft mensen in armoede een duwtje in de rug door bvb een aantal zaken voor in huis aan te kopen, kleren voor de kinderen en zo verder. Ik vind het alvast een mooi goed doel en wens het dan ook te steunen door jullie er nogmaals aan te helpen herinneren.
Maastricht is een superleuke stad. Kleine, leuke wijkjes vol leuke boetiekjes en lekkere restaurants. Je kan er lekker eten en goed shoppen. Wat moet een mens nog meer hebben op een vrije dag? Voor mij is het ook niet zo ver, dus wij gaan er gemakkelijk al eens naartoe. Meer leuke dingen ontdekken over Maastricht? Je leest er hier meer over.
De echtgenoot en ik trokken aan het einde van de wintereditie van Maastricht aan Tafel alvast naar restaurant ‘Bouchon D’en Face’. Het is een restaurant volledig gericht op de Franse keuken. Het is van broer en zus Gyan en Maxime Vliegen, Maastrichtenaars in hart en nieren die verliefd zijn op alles wat met Frankrijk te maken heeft. Dus ook de Franse keuken. Koken kunnen ze zeker en daarbovenop zijn ze geweldig sympathiek. Altijd een dikke plus!
Wat wij aten? Volg maar even mee!
Bij het binnenkomen kregen we al snel heerlijke Franse salami voorgeschoteld. Heel vol van smaak en perfect om mee te beginnen. Als aperitief nam ik de Crodino (voor mijn -verplicht- alcoholvrij bestaan tot juli 2018) en de echtgenoot de aperitief van het huis, bubbels met Campari en vlierbloesem.
Als volgt ging de husband voor ham-witloof kroketjes als voorgerecht en ikzelf voor de garnaalkroketjes, beide geserveerd met een pittige salade. Ik hou er altijd van als mijn salade een beetje zuur is, dus ik was tevreden. De kroketjes waren trouwens ook heel lekker! En ik kan het weten, de hoeveelheid garnaalkroketten die ik in mijn leven al verorberd heb… 😉
Op naar het hoofdgerecht! Voor mij de confit de canard en voor de echtgenoot de bavette met morillesaus, beide met frietjes. De porties waren perfect. We hadden zeker niet het gevoel dat we ons overeten hadden. Zoals je in mijn bord kan zien, lagen de groentjes onder de eend en de saus er volledig overheen. Ondanks dat de saus superlekker was, had ik mijn groentjes liever wat meer aan de zijkant van mijn bord of apart gehad, omdat ze nu voornamelijk naar de saus smaakten. Verder was mijn vlees perfect gaar, de groentjes ook en de saus was heel lekker! Zoet, maar niet té.
De bavette was super en de saus al helemaal. Ik had een zeer tevreden tafelgenoot. Ik zou ook voor de bavette gegaan zijn als ik niet zwanger was, maar ik eet het dan liever niet dan dat ik het volledig doorbakken moet eten, brrr. En geef toe, dat moet voor elke chefkok toch pijn doen, om een goed stuk vlees tot een schoenlap te moeten doorbakken. Daar heb ik de chef van bespaard. Graag gedaan!
Als dessert at de echtgenoot het stukje taart van het huis. Dit was een stukje perentaart met een bolletje vanilleijs en slagroom. Ikzelf nam, en ik kan er niet over zwijgen, de café d’en face. Vanilleijs met espresso, koffielikeur (die kreeg ik niet, opnieuw: zwanger) en een crumble van Bastogne en slagroom. Jaaaa, dat nagerecht ga ik hier heus zelf een keertje maken met alle credits aan Bouchon D’en Face. Zo simpel, maar oh zo lekker.
Bij de koffie kregen we nog koekjes en een lekker stukje chocolade en we hadden onze buikjes weer rond gegeten. Voldaan en zeer tevree trokken we huiswaarts.
Dit restaurant is zeker een aanrader als je eens in Maastricht bent. Denk er zeker wel aan te reserveren op voorhand!
Eten jullie deze zomereditie mee voor het goede doel?
Smakelijke groeten,
Laurence
