Het leven zoals het is

Het leven zoals het is: Ik heb iets zot gedaan

Ik kondigde een tijdje geleden aan dat er iets zot gebeurd was, echt iets zot. Ik kondigde daarbij ook aan dat ik het ging neerschrijven voor jullie.

Het zit nu allemaal zo. Mijn leven draait al een hele tijd op overuren. Het is altijd van druk, druk, druk. Geen tijd, gehaast en snel, snel, snel. Weken vol lijstjes, planningen en schema’s. Julienke is op die dag daar en op die dag daar en op die dag kan ik hem wel gaan halen, maar brengen is onmogelijk. Die dag eten we dit, die dag moet ik niks inplannen want dan zijn husband en ik weg voor het werk en die dag gaan we bij vrienden eten. Ik heb die, die en die deadline en hier moet ik nog iets voor ontwikkelen en foto’s van trekken. Ondertussen zit husband in het buitenland, dus misschien moet ik aan mijn mama vragen om een paar uur op Julien te letten zodat ik deze zondag kan doorwerken….

En zo kan ik nog wel even doorgaan. De realiteit is dit: Ik combineer een meer dan voltijdse zelfstandige job met een parttime job als bediende waarvoor ik 2-3u per werkdag in de file sta. Hier bovenop heb ik een baby’tje van bijna één jaar en een man die heel weinig thuis is. Ik werk al maanden aan een stuk van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Druk is dus een understatement.

En toen ging ik een weekje met mijn gezin op vakantie. Ik heb daar zo veel te hard van genoten dat ik dacht:

Waar – ben – ik – mee – bezig?!

Eerst veel denken, dan veel spreken, dan veel twijfelen, dan veel beslissen, dan toch weer twijfelen en enkele maanden later heb ik een grote knoop doorgehakt:

IK WORD ZELFSTANDIGE. Volledig, 100%. Ik ga ervoor.

Of ik dat spannend vind? Absoluut. Of ik stiekem soms in mijn broek doe ervoor? Absoluut. Of ik er ook ontzettend veel zin in heb? Absoluut.

Dit is een beslissing die ik moest nemen. Omdat ik overal half aanwezig was. Op mijn werk als maatschappelijk werker, op mijn werk voor As cooked by Ginger, bij mijn zoon, bij mijn man en bij mijn familie en vrienden. Altijd aanwezig, maar altijd met veel chaos en lijstjes in mijn hoofd. Iedereen, inclusief mezelf, maar vooral mijn gezin, verdient beter.

Dus bij deze is de kogel door de kerk. Ik ga mij volledig smijten voor As cooked by Ginger. Ik heb er enorm veel zin in en geef mezelf een jaartje om er iets van te maken. Na dat jaar maak ik de balans op en dan zien we wel weer wat er op ons pad komt.

Dus voor nu… Ik ga mijn dromen najagen. Ik kan dat. En als ik dat niet kan, dan is dat ook oké.

Liefs,

Laurence

PS: Een welgemeende dankjewel aan iedereen die me heeft helpen beslissen. Aan iedereen die uren naar mijn getwijfel en mijn continue gedachten- en woordenstroom geluisterd heeft. Aan iedereen die erin gelooft en mij steunt. Aan iedereen… maar vooral aan husband. De beste levenspartner die eenieder wensen kan.

12 Comments

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *